Sarnıç sucuğu Mersin'de nam salmış ve ızgarada lezzetli olan özel bir sucuktur. Yağı az ve etin tadı belirgindir. Mersin yaylaları ve Mersin arasında bir kapı görevinde bulunan Sarnıç'a sucuklu mangal yapmak için özellikle hafta sonu kitleler halinde gidilir. Bilhassa karlı günlerde Sarnıç adeta ana baba günüdür. Sarnıç sucuğu satılan marketten sucuk dilimlendirilir ve diğer malzemeler (ekmek, içecek, sebze vb.) alınır ve aynı tesisin içerisinde yer alan kendin pişir kendin ye kısmındaki ızgaralarda ücretsiz olarak pişirilir. Masa ve sandalyeler de var. Tabi sadece sucuk yok. Marketten tavuk, köfte veya kırmızı et alıp buradaki ızgaralarda pişirip yiyebilirsiniz. Temiz havada ve doğa içerisinde ayrıca mevsimlerden kışsa sanki daha bir iştahlı olursunuz burada.
Sucuklu mangalda tıka pasa doyduktan sonra aynı tesis içerisinde anayol kenarındaki kafede bir şeyler yudumlayabilirsiniz. Ayrıca burada halka tatlı ve taş kadayıf ta var. (Cevizli ve kaymaklı)
Sarnıç sadece sucuğuyla değil kahvaltısı ile de ünlü bir yer. Marketlerde yöresel ürünleri bulabilirsiniz. Ayrıca keçi peyniri çok methediliyor.
Sarnıç sucuğu ile ilgili küçük bir anım
2 sene önce New Jersey'den bir arkadaşım uzun bir aradan sonra mesaj attı. ''Hayırdır, hangi dağda kurt öldü?'' diye sordum ona. Tabi bunu direk İngilizceye çevirip söylemedim. Onun anlayacağı şekilde izah ettim.
Biraz lafı eveleyip geveledi. Geviş getiren bir tek tırnaklı gibi kelimeleri çiğnedi, çiğnedi ve konuyu nihayetinde Sarnıç'a getirdi. Sucuğun kokusu onun burnuna dek gitmiş. ''Where is the Sarnıç?'' diye sordu. ''Here'' dedim. Google Earth'den inceleyip bulmuş. Pandemi bitince Sarnıç'a sucuk yemeye geleceğini söyledi.
Sarnıç sucuğunun evrensel bir şöhrete kavuşacağını ummazdım. Sucuğun kokusu New Jersey'de bir hamlet'e kadar gitmişse varın siz düşünün bu lezzetin değerini. Bu yüzden bu değerlerimizin farkına varıp değerlerimize daha çok sahip çıkmalıyız.